Onze ervaring op de Invictus Games

16 tot en met 22 april was het zover! The Invictus Games kon en mocht na twee jaar uitstel eindelijk doorgaan in het Zuiderpark. Wij voelden ons zeer vereerd om tijdens een dergelijke evenement een bijdrage te leveren door middel van fysiotherapie voor atleten.

Voor ons was het een unieke ervaring en hebben wij het event met kippenvel mogen bewonderen. Hoe het publiek dolenthousiast klapte en juichte, terwijl de atleten alles gaven wat zij in hun mars hadden! Het was voor velen een emotionele rollercoaster, maar dan op een mooie en bijzondere manier.

Onze ervaring hebben wij samengevat in een video, wat echt de moeite waard is om even te bekijken.

Verbazingwekkende verhalen

Wij kregen voornamelijk atleten van landen die geen fysiotherapeut tot hun beschikking hadden. Tijdens het behandelen van deze kandidaten kwamen er verbazingwekkende verhalen naar boven die je toch raakten. Van oud-militairen met PTSS tot ontploffingen. Wij hebben daarom deze verhalen verzameld die u hieronder kunt lezen!

PTSS

PTSS staat voor een Posttraumatische stressstoornis, wat ontwikkeld kan worden als men iets schokkends/traumatisch meemaakt wat hij/zij niet goed kan verwerken. Het kan voelen alsof deze gebeurtenis iemand achtervolgt.

Het eerste verhaal dat onze collega te horen kreeg, gaat over een kandidaat die zijn strijd deelde over hoe PTSS wordt gezien. Het kost namelijk onwijs veel moeite en pijn om aan mensen uit te leggen dat zijn conditie daadwerkelijk belemmerd is, waarbij hij indirect zichzelf ook probeert te overtuigen. PTSS is namelijk niet zomaar van de buitenkant af te lezen, wat het moeilijk maakt om mensen te overtuigen.

Ontploffing

”Ik kwam in Sportcampus Zuiderpark een zoon van een atleet tegen die even wilde gaan basketballen. Tijdens het zoeken van een basketbal in de Sportcampus hadden we een boeiend gesprek over o.a. zijn vader. Zijn vader heeft namelijk tijdens een missie tijdens een ontploffing één of enkele scherven in zijn hoofd gekregen. Hierdoor moest zijn vader dus geopereerd worden. De arts had aangegeven dat het slechts een paar millimeter scheelde anders had zijn vader het niet overleefd. De operatie is gelukkig succesvol verlopen en enige bijwerking die hij heeft opgelopen is dat zijn korte termijngeheugen is aangetast”.

”Stel je niet aan, je bent militair”

Een andere kandidaat gaf aan dat er een bepaalde cultuur binnen de militaire gemeenschap was van: ”stel je niet aan”. Dit wordt langzaam maar geleidelijk overgenomen door openheid. Het delen van moeilijkheden wordt tegenwoordig steeds meer gezien als een teken van kracht, in plaats van een teken van zwakheid. Gelukkig maakt deze cultuur dus positieve ontwikkelingen door.

Oekraïense kandidaten

De situatie in Oekraïne ontgaat niemand. Het is een vreselijke situatie, waar ook tijdens de Invictus Games zowel bewust als onbewust aan wordt gedacht.

Het Oekraïense team had helemaal geen ervaring met het onderdeel ”rolstoel basketbal”. Zij hadden zelfs geen beschikking over rolstoelen om mee te kunnen doen aan dit onderdeel. Het Amerikaanse team heeft hierdoor rolstoelen voor het gehele Oekraïense team geregeld, wat goed uitkwam voor het Oekraïense team. Het Amerikaanse team stond namelijk plots in de halve finale tegenover dit Oekraïense team, dat toch best goed bleek te zijn.

Na de wedstrijd waren beide teams in tranen, omdat iedereen wist dat de Oekraïense kandidaten na de Invictus Games weer terug moesten naar Oekraïne. Een erg verschrikkelijk, maar ook mooi verhaal.

Verbazingwekkende verhalen van de atleten van de Invictus Games.

Onze ervaring op de Invictus Games