Wat te doen bij een klapvoet?

Om deze vraag te kunnen beantwoorden is het in eerste instantie belangrijk om te weten wat een klapvoet is. Bij een klapvoet is er sprake van een verminderde werking van de spieren van de voet- en teenheffers. Deze bevinden zich aan de voorzijde van het onderbeen. Op het moment dat zij niet goed functioneren kan de alledaagse activiteit wandelen moeilijk worden uitgevoerd. De voornaamste klacht is daarbij een harde en duidelijk hoorbare klap op de grond van een van de voeten tijdens het lopen. Die klap ontstaat op het moment dat de voet wordt neergezet. Normaal gesproken zorgen de voet- en teenheffers er door het heffen van de voorvoet voor dat we op onze hak landen. Indien er een verminderde werking van deze spieren bestaat, gaat het neerzetten van de voet veel minder gecontroleerd. De voorvoet klapt in dat geval hard(er) op de grond. Vanwege de verminderde functie van de voet- en teenheffers wordt een klapvoet ook wel een dropvoet genoemd.

Naast de harde klap tijdens het neerzetten van de voet, hebben mensen met een klapvoet ook moeite met de fase waarin het been naar voren wordt gezwaaid. Doordat de voet minder goed geheven kan worden, blijven de tenen namelijk vaak in de grond hangen. Mensen struikelen dan ook regelmatig ten gevolge van een klapvoet. De kans op struikelen neemt zelfs aanzienlijk toe tijdens het wandelingen op oneffen ondergronden, zoals op het strand, en bij hoogteverschillen. Dit kan erg frustrerend zijn. Men neemt vaak een ander looppatroon aan om de klapvoet niet op te laten vallen aan hun omgeving. Op de lange termijn kan dat voor andere klachten als pijn, overbelasting en instabiliteit zorgen.

Hoe ontstaat een klapvoet?

Nu we meer weten over de klapvoet, is het de vraag hoe zo’n klapvoet kan ontstaan. De oorzaak van een klapvoet is gerelateerd aan de werking van een zenuw in het onderbeen. Het gaat om de peroneus zenuw. Zoals nagenoeg alle zenuwen zorgt ook een gedeelte van deze zenuw ervoor dat we spieren kunnen aanspannen. In dit geval natuurlijk de voet- en teenheffers. Bij een klapvoet is de peroneus zenuw aangedaan. Dat kan verschillende oorzaken hebben. Zenuwen kunnen aangedaan of zelfs beschadigd worden ten gevolge van een trauma. Een trauma kenmerkt zich door een grote druk, forse trekkracht of plotselinge verschuiving van de zenuw. Dit kan bijvoorbeeld ontstaan tijdens een enkelverzwikking. Daarnaast kan een klapvoet ontstaan ten gevolge van een beknelling van de peroneus zenuw. Een beknelling kan over de gehele lengte van de zenuw ontstaan. De peroneus zenuw raakt vaak in de knieholte bekneld indien men vaak en langdurig met de knieën over elkaar zit. Andere voorbeelden hiervoor zijn veelvuldig en langdurig hurken en bedlegerig zijn. Daarnaast kan de zenuw ook, zoals bij een hernia, in de wervelkolom bekneld raken. Ook bij chronische systeemziekten als diabetes en chronische zenuwaandoeningen als MS (multiple sclerose) kan een klapvoet ontstaan.

Maar wat kunnen we zelf doen om de klachten van een klapvoet te verminderen?

Allereerst is het belangrijk om samen met een specialist te onderzoeken waar de oorzaak van de klapvoet ligt. Soms is hier aanvullend onderzoek door middel van een MRI-scan of neurologisch onderzoek voor nodig. Met een nauwkeurige diagnose kan de meest effectieve behandeling voor de betreffende persoon worden ingezet. In de meeste gevallen wordt er gestart met een behandeltraject bij de fysiotherapeut. Hier zullen vermindering van de zenuwirritatie en oefentherapie centraal staan. Indien alleen fysiotherapie niet voldoende helpt, kan de enkel in overleg met de fysiotherapeut en specialist ondersteund worden met een EVO (enkel-voetorthese). Dat is een op maat gemaakte brace die voorkomt dat de voorvoet naar beneden klapt tijdens het lopen.