English- Nederlands
English
Het revalidatieproces is erg belangrijk om te herstellen van blessures. Wij nemen dit daarom ook serieus met een behandeltraject op maat inclusief advies, training en diverse oefeningen. Maaike van Klink heeft haar voorste kruisband afgescheurd. Erg vervelend en pijnlijk en heeft dus maanden nodig gehad om te herstellen van haar blessure. Lees haar ervaring en het revalidatieproces hier!
20 september 2017, tijdens een oefenwedstrijd tegen de C1 van Quintus. Ik kreeg een terugspeelbal en wilde deze lang spelen op onze spits die 1 op 1 stond. Op het allerlaatste moment zag ik dat er een tegenstander doorliep. Toen moest ik de bal naar de zijkant spelen alleen stond mijn voet op dat moment al recht waardoor Mn knie naar binnen klapte en Mn heup juist naar buiten
Op het moment dat het gebeurde had ik enorm veel pijn, maar ik dacht niet gelijk dat ik zo lang zou moeten revalideren. Toen ik Mn mri uitslag kreeg en ik hoorde dat ik Mn kruisband had afgescheurd wist ik even niet wat ik moest denken. Zo lang zonder voetbal, zo lang geen wedstrijden en dat nu ik net de stap naar Ado had gemaakt.
Wist je direct wat de blessure inhield?
Nee niet precies. Ik wist wel dat een kruisband revalidatie erg lang duurt, maar wist niet precies hoe het traject eruit zag.
Het begin van Mn revalidatie verliep erg goed. Lag telkens eigenlijk iets voor op schema en merkte zelf dat ik echt vooruit ging, al gaat dat natuurlijk voor een sporter zelf nooit snel genoeg. Ook toen ik weer het veld op mocht ging de revalidatie nog steeds volgens plan. Toen ik na de zomerstop eindelijk weer volledig mee kon gaan trainen ging het toch mis. Kreeg een terugslag, waardoor ik nog langer moest wachten en in de gym moest trainen. Toen ik na een aantal weken weer langzaam het veld op mocht, ging het bij de eerste training weer mis. Opnieuw 8 weken in de gym en geduld hebben. Daarna kon ik gelukkig eindelijk weer meetrainen en is het laatste deel van Mn revalidatie voorspoedig verlopen!
Zonder twijfel het mentale deel: fysiek ga je steeds vooruit en voel je dat je sterker wordt. Maar mentaal is het zo moeilijk: iedere keer zie je jouw teamgenoten weer lekker het veld op gaan en mogen trainen en jij moet dan weer in de gym in je eentje revalideren. Ook tijdens de wedstrijden is het moeilijk. Iedere keer word je met je neus op de feiten gedrukt dat je niet kan spelen, terwijl je zo graag zelf op het veld staat!
Ik ben niet anders gaan spelen door deze blessure. Wel blijf ik specifieke oefeningen doen zodat mij knie sterk blijft. En hoe lastig dat soms ook is heb ik geleerd beter naar Mn lichaam te luisteren. Als sporter wil je blijven gaan, maar het is ook heel belangrijk om je rust te houden. Die momenten beter herkennen is ook iets dat ik geleerd heb tijdens mijn revalidatie.
Het was een enorme klap: had net de stap naar Ado gemaakt en was helemaal klaar voor het nieuwe seizoen. Het besef dat ik voorlopig niet zou spelen deed echt pijn. Ik heb snel de knop omgezet en heb mij volledig op Mn herstel gericht. Deze blessure heeft mij ook veel geleerd en nu geniet ik iedere dag weer dat ik op het veld kan staan en lekker kan voetballen.
1 december 2018 in een oefenwedstrijd tegen de jongens van SVC. Het voelde echt als een enorme beloning voor al het harde werken. Het was echt heerlijk om weer te spelen, hier had ik 14 maanden naar uit gekeken!
Neem je tijd om te herstellen: het is een heel lang proces en het zal op sommige momenten zeker zwaar zijn. Maar houd voor ogen waar je het voor doet! Het moment van je rentree en al die mooie momenten die je daarna weer beleefd als je op het veld staat voelt echt als een beloning.
Het heeft mij erg geholpen om een lijst op te stellen met dingen die ik tijdens Mn revalidatie wilde bereiken. Zo kon ik steeds meer dingen afstrepen en zag ik ook echt dat ik vooruit ging, ook al voelde dat soms niet zo. Dus geef niet op hoe zwaar het ook is, er gaat zeker een moment komen waarop al jouw harde werken wordt beloond en dat voelt echt heerlijk!
Melvin